faraane

ولی یه روزی قفسمو میشکنم...میدونم...

چقد بده یکی که برات عزیزه مریض بشه...انگار خودتم داری پا به پاش درد میکشی :‌(

شاید از اولم باید همین راهو میرفتم!
ولی هنوزم دیر نیست به نظرم...

تا استخوان
به تو مبتلایم...

حتی وقتی از همیشه خوش حال ترم باز نمیتونم نترسم...
نمیدونم این ترس لعنتی چیه که همیشه باهامه...

فردا عروسی دوستمه و من دلم داره میره واسه دیدنش توی لباس عروس...حیف که نمیبینمش...
لعنت به کرونا

فکر کردن به تغییر هم هیجان انگیزه، دیگه چه برسه به انجامش...

ولی واقعا خیلی حس قشنگیه که دوست دوران بچگیتو توی لباس عروس ببینی

واقعا چرا چندین و چند سال هیچ عروسی ای دعوت نبودیم...ولی تو این کرونا صد نفر دعوتمون کردن؟؟ :/

مرور گذشته اتفاقا بدم نیس...یه چیزایی برات روشن میشه که حواست بهشون نبوده...